Weorr

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - weorr

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

weorr
adj. Bad, grievous:-- Ðæt wæs ðam weorode weor tó geþoligenne (cf. sár tó geþolienne, 3375 ; An. 1691), Andr. Kmbl. 3317; An. 1661.

Powiązane słowa: wirsa. weorr

Back