Weorþere
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - weorþere
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- weorþere
- m. A worshipper:--Godes uorðare Dei cultor, Jn. Skt. Lind. 9, 31. Sóðo uorðares ueri adoratores, 4, 23. weorþere
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;