Wer-beám

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wer-beám

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

wer-beám
m. A strong man, warrior :-- Ðá slóh mid hálige hand heofonríces weard werbeámas (the Egyptians in the Red Sea), wlance ðeóde, Cod. Th. 208, 20; Exod. 486. Cf. the epithets derived from words denoting trees which are applied to men in Icelandic poetry.

Powiązane słowa: Corpus Poeticum Boreale, ii. 476. wer-beam

Back