Wérig-ferhþ

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wérig-ferhþ

adj. Weary-hearted, disconsolate, depressed:--Ongan geómormód tó Gode cleopian . . . weóp wérigferð, Andr. Kmbl. 2799; An. 1402. Hí hreówigmóde wurpon hyra wǽpen of dúne, gewitan him wérigferhþe on fleám sceacan, Jud. Thw. 25, 24; Jud. 291. Wérigferðe . . . reónigmóde, Exon. Th. 361, 14; Wal. 19. werig-ferhþ