Wésten-setla
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wésten-setla
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;
- wésten-setla
- m. A dweller in a wilderness, a hermit, an anchorite :-- Wéstensetla eremita, Wrt. Voc. i. 42, 28: 72, 2. Wéstensetla (printed -seda) eremita, anachoreta, Hpt. Gl. 465, 24. Sum wéstensettla on ðæm eálande ðe Liparus is nemned, Shrn. 85, 27. Wé willaþ wrítan be sumum wéstænsetlan (solitarius quidam), Homl. Ass. 195, 1. Óþer cyn is muneca, ðæt is wéstensetlan, ðe feor fram mannum gewítaþ, and wéste stówa and ánwunung gelufiaþ. . . Swilce wéstensetlan . . . on wéstenes wununge gelustfulliaþ, R. Ben. 134, 11-16. Óþer cyn is ancrena, ðæt is wéstensetlena, 9, 5. [O. H. Ger. wuostan-sedalo solitarius.] westen-setla