Wéstig

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wéstig

adj. Waste, desert, desolate :-- Of Angle se á syððan stód wéstig (desertus, Bd. 1, 15), Chr. 449; Erl. 13, 16. Wéstig is stów desertus est locus, Mk. Skt. Rush. 6, 35. Wéstig (woestig, Rush.), Mt. Kmbl. Lind. 23, 38. Woestihg (woestig, Rush.), 14, 15. On woestigum stówe, Lk. Skt. Lind. 4, 42. In wéstige stówe, Mk. Skt. Rush. 1, 35. Woestig, 6, 32. westig