Wic-þegen

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

wic-þegen

m. A brother in a monastery who performs the duties of an office for a week :-- Wicþegn betica, Wrt. Voc. ii. 125, 45. Be wicþénum (de septimanariis coquine). Gebróðru gemǽnelíce heom betwyh þénien, and nǽnig sý beládod fram ðære kycenan þénunge . . . Ðære kycenan wicþénas on ðone Sætresdæg ǽgðer ge fata þweán ge wætercláðas wacsan . . . þweán on ðan sylfan dæge ealra gebróðra tét ǽgðer ge ðære wucan wicþénas ge ðære tóweardan . . . Ða wicþénas (cf. ða wucan þegnas septimanarii, R. Ben. Interl. 66, 6) ánre tíde ǽr gemǽnum gereorde gán tó hláfe . . . Æfterfylige ðære tóweardan wucan wicþén, R. Ben. pp. 58-60. Se diácon wucþén diaconus hebdomadarus, Anglia xiii. 415, 721. Fram mæssepreóste wucþéne a sacerdote ebdomadario, 395, 435. Gebróðru wucþénas fratres epdomadarii, 391, 375. Þa wucþénas epdomadarii ministri, 415, 714. wic-þegen