Wíc-tún

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wíc-tún

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

wíc-tún
m. A court :-- Hine weorðiaþ on wíctúnum mid lofsangum intrate atria ejus in hymnis, Ps. Th. 99, 3. Ingangaþ on his wíctúnas (atria), 95, 8. [Þar beoþ þeos gode wiketunes, O. and N. 730.] wic-tun
Back