Wíc-tún
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wíc-tún
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wíc-tún
- m. A court :-- Hine weorðiaþ on wíctúnum mid lofsangum intrate atria ejus in hymnis, Ps. Th. 99, 3. Ingangaþ on his wíctúnas (atria), 95, 8. [Þar beoþ þeos gode wiketunes, O. and N. 730.] wic-tun