Wícan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wícan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wícan
- p. wác, pl. wicon; pp. wicen To yield, give way :-- Wicon weallfæsten, wǽgas burston, multon meretorras, Cod. Th. 208, 14; Exod. 483, [O. Sax. wíkan- : O. Frs. wíka : O. H. Ger. wíchan cedere : Icel. víkja.]