Wicce

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wicce

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

wicce
f. A witch, sorceress :-- Wycce phytonyssa, Wrt. Voc. i. 74, 42. Nú cwyð sum wíglere, ðæt wiccan oft secgaþ swá swá hit ágǽð . . . Nú secge wé . . . ðæt se deófol . . . geswutelaþ ðære wiccan hwæt heó secge mannum . . . Ne sceal se cristena befrínan ða fúlan wiccan be his gesundfulnysse, þeáh ðe heó secgan cunne sum ðincg þurh deófol, Homl. Skt. i. 17, 108-126. Ánimaþ ða réðan wiccan, seó ðe ðus áwent þurh wiccecræft manna mód, 7, 209. Wiccan pythonissam, Hpt. Gl. 451, 70. Wiccean and wælcyrian, Chart. Erl. 231, 10. Wiccan, Wulfst. 165, 34. Wiccena parcarum, Anglia xiii, 31, 104.

Powiązane słowa: Grmm. D. M. p. 985. wicce

Back