Wicga
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wicga
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;
- wicga
- m. Some kind of insect :-- Wicga blatta (elsewhere blatta is glossed by nihlbuttorfleóge, and eárwicga), lucifuga, lytel wicga bruuinus, Wrt. Voc. ii. 127, 11, 32. Genim hwǽtenes meluwes smedman and wicggan innelfe, gníd tósomme, Lchdm. ii. 134, 4.