Wícnung

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wícnung

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

wícnung
f. Discharging of an office, service, stewardship :-- Be gehádodra manna wícnungum de ordinatorum hominum procurationibus, L. Ecg. P. iii. 8, tit.; Th. ii. 194, 32.

Powiązane słowa: wícnere. wicnung

Back