Wíd-sǽ

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wíd-sǽ

f. m. Open sea, ocean :-- Ðeós wídsǽ pelagus, Ælfc. Gr. 8; Zup. 28, 21 : 13 ; Zup. 84, 1: Wrt. Voc. i. 70, 14. Him wæs á widsǽon ðæt bæcbord, Ors. 1, 1; Swt. 17, 27: 19, 26. Fǽmendre wfdsǽ spumantis pelagi, Hpt. Gl. 409, 69. Wídsǽs cataclismi, Wrt. Voc. ii. 23, 75. On wídsǽwes grund, Shrn. 54, 21. Mid his fótum gangan on wídsǽ, 111, 28. Wurpan on wídsǽ, 57, 4. Gif massere geþeáh, ðæt hé férde þrige ofer wídsǽ, L. R. 6; Th. i. 192, 9. Hé lét him ealne weg ðæt wéste lond on ðæt steórbord, and ða wídsǽ on ðæt bæcbord, Ors. 1, 1; Swt. 17, 10. wid-sæ