Widlian

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - widlian

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

widlian
p. ode To defile, pollute, violate, profane :-- Ne ðæt ingaas in múð widlas (coinquinat) ðone monno. Mt. Kmbl. Lind. 15, 11. Measapreóstas sunnadæg widlas (violant), 12, 5. Ðás yflo wiðlað (widlas, Rush., communicant) ðone monno, Mk. Skt. Lind. 7, 23. Hi (the apostate angels) heofon widledan (wid lædan, MS.), Exon. Th. 317, 4; Mód. 60. Se ðe áwiht þicge ðæs ðe wesle widlige (wið licge, MSS.) qui comederit aliquid de eo quod mustela inquinaverit, L. Ecg. C. 40; Th. ii. 166, 7. Se ðe mid ǽnige unclǽne þinge sý besmiten . . . béte hé be ðæs widlodes mǽðe (juxta pollutionis gradum), L. Ecg. P. addit. 10; Th. ii. 234, 2.

Powiązane słowa: á-, ge-widlian ; un-wideod. widlian

Back