Wíg-bil[l]
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wíg-bil[l]
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wíg-bil[l]
- n. A battle-blade, a sword :-- Ðæt sweord ongan æfter heaþoswáte hildegicelum, wígbil wanian, Beo. Th. 3218; B. 1607. wig-bill