Wīg-fruma

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

, an;

wīg-fruma

m. A leader in war, a chieftain :-- Wīgfruma (Hroth-gar), Beo. Th. 1332; B. 664. Æfter wīgfrumian after the chieftain's death, 4514; B. 2261. wig-fruma