Wiglian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wiglian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wiglian
- p. ode To practise divination or sorcery :--Wīgliaþ stunte men menigfealde wīgelunga on disum dæge æfter hǣd;enum gewunan, swylce hī magon heora līf gelengan, oþþe heora gesundfulnysse. Homl. Th. i. 100, 19. Ne sceal nān cristen mann nān þincg be dám mōnan wīglian, Lchdm. iii. 266, 17. [M. Du. wijchelen.