Wigol
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wigol
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wigol
- adj. Adapted to augury :-- Wigole fugelas oscines aves, Wrt. Voc. i. 30, 8. [Cf. (?) O. H. Ger. wihil, wigil alciones.] Cf. wīglian. wigol