Wil-gesteald

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wil-gesteald

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

, es;

wil-gesteald
n. A desirable possession :-- Ðȳ læs dū eft cwede dæt ic wurde willgestealdum (-gesteallum, MS. ; but cf. the pairs of words (as here) ǣht-gesteald, ǣht-gestreón; feoh-gesteald, feoh-gestreón eádig on eordan ǣrgestreónum ne dicas: Ego ditavi Abram Gen. 14, 23, Cd. Th. 129, 20; Gen. 2146. wil-gesteald
Back