Wín-bóh
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wín-bóh
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wín-bóh
- gen. -bóges; m. A branch of a vine :--Wínbóga palmitum, Hpt. Gl. 468, 17 : 496, 74: Homl. Th. ii. 74, 6. Of ðám wínbógum mid berium mid eallum palmitem cum uva sua, Num. 13, 24. win-boh