Wín-treów
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wín-treów
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wín-treów
- n. A vine:--Wíntreów vitis, Wrt. Voc. i. 33, 52: 80, 27: Ælfc. Gr. 5; Zup. 14, 10: Ps. Surt. 127, 3. Wíntreó, Jn. Skt. Lind. Rush. 15, 1, 5. Hwylc treów is ealra treówa betst? Wín-treów, Salm. Kmbl. p. 188, 10. Wæstma ðæs wíntreówes, Mt. Kmbl. Rush. 21, 34. Of ðissum cynne wíntreós (-trées, Lind.) de hoc genimine vitis, 26, 29. [Ic stod at a wintre, Gen. and Ex. 2059: C. M. 4465. Goth. weina-triu: Jcel. vín-tré.]