Wincel

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wincel

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

(?)

wincel
a corner; cf. place-names, e.g. Wincel-cumb, Homl. Skt. i. 21, 33: Cod. Dip. Kmbl. vi. 354; and modern Aldwinkle (Northants). [O. H. Ger. winkil angulus. The word is found in place-names,

Powiązane słowa: Graff. i. 721.] wincel

Back