Wincian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wincian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wincian
- p. ode. I. to wink, make a sign :--Ic wincie annicto vel annuto, Wrt. Voc. i. 22, 27. II. to close the eyes, blink :--Ic wincige conniveo, Wrt. Voc. i. 34, 14: Ælfc. Gr. 26, 5; Zup. 156, 14. Se ðe ágímeleásaþ ðæt hé ðence ǽr ðæm ðe hé dó, se stæpð forð mid ðám fótum and wincaþ mid ðǽm eágum qui negligit considerando prae-videre, quod facit, gressus tendit, oculos claudit, Past. 39; Swt. 287, 16. Lamena hé is lǽce, leóht wincendra (winciendra, ), dumbra tunge, Salm. Kmbl. 156; Sal. 77. [Waryn wisdome wynked uppon Mede, Piers P. 4, 154. Or mans eghe may open or wynk, Pr. C. 4970. Twynkyó UNCERTAIN wythe the eye, or wynkyó UNCERTAIN conniveo, nicito, nicto, Prompt. Parv. 505. Wynkyó UNCERTAIN conniveo, 530. O. H. Ger. winchen nutare, nictare, oculo annuere.] wincian