Winter-ceald
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - winter-ceald
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- winter-ceald
- adj. Wintry-cold, cold with the cold of winter:--Ic him gromheortum winterceald oncweþe, Exon. Th. 387, 18; Rä. 5, 7. Hé dreág wintercealde wræcce, 377, 15; Deór. 4. Wintercealdan niht, Andr. Kmbl. 2531; An. 1267. [O. Sax. wintar-kald snéu.] winter-ceald