Wintrig

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wintrig

adj. Wintry, winter:--Swá déþ se ðe wintregum wederum wile blósman sécan numquam purpureum nemus lecturus violas petas, cum saevis aquilonibus stridens campus inhorruit, Bt. 5, 2; Fox 10, 30. On ðǽm wintregum tídum wyrþ se muþa fordrifen foran from ðǽm norþernum windum tempestivis aucius incrementis, Ors. 1, 1; Swt. 12, 34. [O. H. Ger. in wintiriga zít in winter.] wintrig