Wistfulli[g]end
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wistfulli[g]end
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wistfulli[g]end
- m. One that feasts:--Swég wistfulgend[es] sonus epulantis, Ps. Spl. 41, 5. wistfulligend
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;