Wit-seóc

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wit-seóc

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wit-seóc
adj. Lunatic, possessed:--Hrýmde sum wód mann ðurh deófles gást . . . Wearð se mann geclǽnsod fram ðam fúlan gáste . . . Ðá geáxode se cyning be ðam witseócum menn, Homl. Th. i. 458, 2-8. Hí deóflu fram wittseócum mannum áflígdon, ii. 490, 23. Exorcista is se ðe rǽt ofer ða witseócan men, L. Ælfc. P. 34; Th. ii. 378, 7: Homl. Skt. i. 7, 392.

Powiązane słowa: gewit-seóc. wit-seoc

Back