Witer
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - witer
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
witter;
- witer
- adj. Knowing, wise :-- Hé wíslíce hine beþóhte, swá hé full witter wæs, Chr. 1067 ; Erl 204, 35. [Heo wes witer, heo wes wis, Laym. 9600. Þeo weoren þa alre witereste þe wuneden on Bruttene, 15204. Full witerr takenn a manifest token, Orm. 4013. Wurð ðe child witter and war, Gen. and Ex. 1308. Wex he witter and wyse, Alex. Skt. 629. Icel. vitr wise.] witer