Wiþ-fón
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wiþ-fón
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wiþ-fón
- p. -féng To lay hold on, seize on. Cf. wiþ, II. 1 d:--Hé uplang ástód, and him fæste wiðféng, Beo. Th. 1524; B. 760. Cf. wiþ-grípan. wiþ-fon