Wiþ-secgan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wiþ-secgan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wiþ-secgan
- p. -sægde To renounce:--Eardlíco lusto wiðsæcgende terrena desideria respuentes, Rtl. 34, 20. [ꝥ hit beo so open sunue, ꝥ he hit ne mei wiðsiggen (deny), A. R. 86, 7. Wiðsuggen (-segge, 2nd MS.), Laym. 13237. Manig mann þiss merrke shall wiþþstanndenn and wiþþseggenn (contradicere), Orm. 7646. No men ne mygt wel it wyþsegge, R. Glouc. 106, 3. No þing to hele, no þing wyþzigge to conceal nothing, to deny nothing, Ayenb. 175, 4. Whoso wole my juggement withseie, Chauc. Prol. 805. Wytheseyne or geyneseyne contradico, Prompt. Par