Wíþig-leáh

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wíþig-leáh

gen. -leás; m. A meadow where willows grow (a place-name):--Ðis synt ða landgemǽro tó Wíðileá . . . Ðis is ðæra feówer hýda landbóc æt Wíðigleá, Cod. Dip. Kmbl. iii. 457, 13-23. wiþig-leah