Wǽlan

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wǽlan

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wǽlan
p. de To vex, torment, afflict :-- Ðæt hý his líchoman leng ne móstan wítum wǽlan. Exon. Th. 127, 34; Gú. 396. Dogter mín is yfle from deófle wǽled filia mea male a daemonio vexatur. Mt. Kmbl. Rush. 15, 22. Hé is yfle wǽlid male torquetur, 8, 6. [Cf. Icel. veill diseased, ailing; veilindi disease.]

Powiązane słowa: á-, be-, ge-wǽlan. wælan

Back