Wlancian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wlancian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wlancian
- p. ode To grow proud, great:--Wlancaþ insolescat . . . wlancende indruticans, Wrt. Voc. ii. 44, 5-8. Wlancude adolesceret, wlancige adolesco, Hpt. Gl. 508, 12-14. Wlancode, Wrt. Voc. ii. 3, 42.