Wlisp

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wlisp

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wlips;

wlisp
adj. Speaking inarticulately, lisping, stuttering, stammering:--Balbus, que vult loqui et non potest wlips, Wrt. Voc. ii. 125, 11. Wlisp balbus, 101, 50: 10, 71: i. 288, 8: balbutus, ii. 101, 56: 10, 75. Wlips blessus, i. 75, 38. Stamerum and wlipsum balbis et blaesis, Hpt. Gl. 478, 15: blessis, Wrt. Voc. ii. 81, 42. wlisp
Back