Wlǽtung
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wlǽtung
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- wlǽtung
- f. I. sickness, nausea:--Mid micelre wlǽtunge gewíteþ ðæt sár on weg, Lchdm. i. 80, 14 note. II. defilement, disfigurement. v. wlǽta, III:--Wléttuncg deformatio, Hpt. Gl. 510, 6. wlætung