Wóh-god

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

v. woh, II.wðh-hǽmed, es;

wóh-god

n. Adultery, fornication :-- Se yfla willa wóhhǽmetes (cf. unrihthǽmedes, Bt. 31, 2 ; Fox 112, 24), Met. 18, 2. Sió hreófl getácnaþ ðæt wóhhǽmed per scábiem luxuria designator, Past. 11; Swt. 71, 5. Ða ðe wóhhǽmed begangaþ mid óþerra ceorla wífum, Blickl. Homl. 61, 14. woh-god