Word-snotor
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - word-snotor
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- word-snotor
- adj. Expert in speech, eloquent, learned :-- Óslác, gamolfeax hæleð, wís and wordsnotor, Chr. 975 ; Erl. 126, 21. Lýfing se wordsnotera biscop, 1047; Erl. 171, 28. Wordsnoteran (Homerum), Hpt. Gl. 463, 53. Wordsnotere oratores, rhetores, grammatici, 481, 72. Wordsnoterum sapientium, 503, 67. Ne weorþeþ on wornlde ǽnig wordsnotera ne on wordum getingra, ðonne hé (Antichrist) wyrðeþ, Wulfst. 54, 21. word-snotor