Wordlung

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wordlung

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

wordlung
f. I. in a good sense, discourse, conversation :-- His wordlunc sermocinalio ejus (cum simplicibus, ProII. in a bad sense, idle talk, babbling, chattering :-- Ðæt sidefulle wíf wordlunge ne lufaþ (cf. idele weord ne luuað, III. 21), O. E. Homl. i. 301, 2. Ásolcennys ácenð ídelnysse, gemágnysse and wordlunge, Homl. Th. ii. 220, 26. [Cf. O. H. Ger. wortal verbosus.] v. wordlung

Powiązane słowa: 3, 32), Kent. Gl. 61.

Back