Wǽpnian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wǽpnian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wǽpnian
- p. ode To provide with weapons, to arm:--Ic wǽpnige ðé armo te, Ælfc. Gr. 19; Zup. 122, 16: 36; Zup. 215, 16. Ic wǽpnige sumne man armo, 43; Zup. 257, 12. Uoepnedum armata, Rtl. 99, 20. [Wepne þine cnihtes, Laym. 17945. He hæhte wepnien (wepni, 2nd MS.) his uolc, 20347. Heo wepnede hire mid bileaue, Kath. 188. Itt þatt wæpnedd iss wiþþ trowwþe on Criste, Orm. 677. O. Frs. wépened: O. H. Ger. wáfenen armare: Icel. vápna.]