Wǽpnung

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wǽpnung

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

wǽpnung
f. Armour, arms:--[Gástlí]cere weápnunge spiritalis armaturae, Hpt. GL 423, 65. Ymbscrýdaþ eów mid Godes wǽpnunge induite vos armaturam Dei (Eph. 6, 11). Homl. Th. ii. 218, 2. Næs Petrus gewunod tó nánre wǽpnunge, 248, 3. Golias gearu tó ánwíge mid orméttre wǽpnunge, Homl. Skt. i. 18, 21. Iudas com mid ðám cwealmbǽrum mid ormǽtere wǽpnunge (with an immense amount of weapons), Homl. Ass. 74, 44: Homl. Th. ii. 302, 4. wæpnung
Back