Wracian

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wracian

p. ode To be in exile: -- Wracode exulat, Wrt. Voc. ii. 81, 13 : 31, 14. Hé ge mid Scottum ge mid Pehtum wracode apud Scotias she Pictos exulabat, Bd. 3, l ; S. 523, 17. Hé on Gallia wracode (wrecca wæs, ), 3, 18; S. 545, 38. Wracade, 4, 23; S. 594, 44. His menu ða ðe mid wracedon suos homines qui exnles vagabantur, 4, 13; S. 583, 9. Wraciende exulans, Wrt. Voc. ii. 31, 15. wracian

Powiązane słowa: l.