Wræc-mann
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wræc-mann
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wræc-mann
- m. A fugitive :-- Wræcmon gebád láðne lástweard lie fugitive (the Israelites) awaited the hated pursuer (the Egyptians), Cd. Th. 186, 12; Exod. 137. wræc-mann