Wrigels
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wrigels
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wrigels
- m. n. I. a covering :-- In wrigelse fiðra ðínra in velamento alarum tuarum. Ps. Surt. 60, 5 : 62, 8. Wæs him wrigils fui/ illis in velamento, Rtl. 92, 26. God áfyrde hym ðone unrihtan wrigels of heora heortan, Wulfst. 252, 4. II. a garment, veil :-- Hí mon midðæm hálgan wrigelse bewríhþ, Blickl. Homl. 61, 16. Hálgum wriilcse sacro velamine, Rtl. 106, 4. Be ðý wyrgelse ofer Cristes nesðyrlum, Anglia xi. 173, 9. Ðú hí onwendest swá man wrigels (operlorium) déð. Ps. Th. Surt. 101, 23. Hé his wrigels geopenode. Homl. Ass. 196, 56. [Adam & Eue makeden wrieles of leaues, A. R. 322, 19. Wriheles, 420, note. Wriels velamen, Wick. Job 24, 8.]