Wróht-bora
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wróht-bora
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;
- wróht-bora
- m. I. an accuser, informer, v. wroht, I :-- Wróhtbora delator, Wrt. Voc. i. 49, 19. Ðonne wróhtbora (the devil) in folc Godes forð onsendeþ biterne strǽl, Exon. Th. 47, 31 ; Cri. 763. II. owe who brings false accusations, a malicious person. II :-- Wróhtbora factiosa (cf. ða fǽcnan factiosam, 77, 46), falsa, Wrt. Voc. ii. 146, 68. [Cf. Icel. róg-beri a slanderer.] wroht-bora