Wróht-georn

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

wróht-georn

adj. Quarrelsome, contentious, eager for strife, quomodo admonendi qui jurgia serunt, et pacifici. . . . Quem seminantem jurgia dicere voluit, Past. 47; Swt. 357, 12, 23. [Cf. Icel. róg-girni a disposition to slander. ] wroht-georn

Powiązane słowa: wróht, IV :-- On óðre wísan sint tó monianne ða wróhtgeornan, on óðre ða gesibsuman. . . . Hé be ðæm wróhtgeornan secgean wolde