Wundor-weorc

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wundor-weorc

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

wundor-weorc
n. A wondrous work, a miracle :-- Hé (Christ) óðerra unrím cýðde wundorworca, Andr. Kmbl. 1409; An. 705. Manige wítgan ǽr Sancte Ióhanne on swíþe manegum godcundum mægenum ealra wundorweorcum swíþe wuldorlíce áscinon, Blickl. Homl. 161, 19. Ðæt cwyce secgeaþ his wundorweorc ofer ealle werþeóde annuntiate inter gentes opera ejus, Ps. Th. 104, 1. [War stod þat wonderworc (seolkuð werc, 1st MS.), Laym. 17376: Ger. wunder-werk.]

Powiązane słowa: wundor-geweorc. wundor-weorc

Back