Wyllen
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wyllen
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wyllen
- adj. Woollen, of wool :-- Wyllen laneum, línen wearp vel wyllen áb linostema, Wrt. Voc. i. 40, 7, 8. Hé náðor ne wyllenes hrægles ne línenes brúcan nolde, Guthl. 4; Gdwin. 26, 11. Bind mid wyllenan þrǽde, Lchdm. ii. 310, 22. Hí mid willenum reáfe heora líchoman gegearwiaþ, R. Ben. 139, 14. Ða wyllenan (? the word is printed wylnenan and put as a gloss to vetulae; the passage is : Cygnaeam vetulae senectutis caniciem, Ald. 25) hárnysse (in the margin is ða grǽgan hárnysse) cygneam canitiem, Hpt. Gl. 450, 62. Wyllene wearp lanea stamina, 417, 27. Ne hé wyllenra hrægla breác, ac línenra ealra, Shrn. 93, 7 : 94, 28. Heó nǽfre línenum hræglum brúcan wolde, ac wyllenum, Bd. 4, 19; S. 588, 6. ¶ used substantively, woollen stuff :-- Heó wyllen weorode, Homl. Skt. i. 20, 44: L. Edg. C. 10; Th. ii. 280, 19. Nime man wyllen tó líce, Wulfst. 170, 10. [O. H. Ger. wullín laneus.] wyllen