Wyndle
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wyndle
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;
- wyndle
- f. A wound :-- Gif man preóst gewundige, gebéte man ða wyndlan, L. N. P. L. 23; Th. ii. 294, 4.
↑
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
an;