Wyrt-tún
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wyrt-tún
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- wyrt-tún
- m. A garden :-- Wyrttún botanicum vel viridarium, cucumerarium, Wrt. Voc. i. 30, 17, 18. Wyrtún viridiarium, 84, 54: hortus, ii. 42, 51: Jn. Skt. 18, 1: 19, 41. On wyrttúne in cucumerario, Wrt. Voc. ii. 48, 24. On wyrtúne (wyrttúne, ) in horto, R. Ben. 71, 18. Syle mé ðínne wíneard mé tó wyrtúne, Homl. Skt. i. 18, 173. Wyrttún ne sáw ðú, Lchdm. iii. 184, 19: Lk. Skt. 13, 19. Wyrtúna hortorum, Wrt. Voc. ii. 83, 27. Hé nemde ða undiórestan wyrta ðe on wyrttúnum weaxe, and ðeáh swíðe welstincenda, Past. 57; Swt. 439, 32: Lchdm. i. 94, 7. wyrt-tun