Wyrþing
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - wyrþing
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- wyrþing
- a cultivated field(?) :-- Wealh (fealh?) oþþe wyrðing occa (the passage is: Anthonius coelestis aratri stivarius ... a quo primitus per Aegyptum fertilis coenobiorum seges et foecunda conversationis occa granigeris germinavit spicis, Ald. 32), Wrt. Voc. ii. 79, 25.